Το παραμύθι όμως αυτό δεν μπαίνει στον κόπο να απαντήσει σε μερικά απλά ερωτήματα.
- Φταίνε οι ''άλλοι'' για την δική μας επιλογή να ζούμε τόσα χρόνια, πέρα απο τις πραγματικές μας δυνατότητες;
- Φταίνε οι ''άλλοι'' που δεν σεβαστήκαμε ποτέ τον δημόσιο πλούτο, αλλά ο καθένας, ανάλογα με την δυνατότητά του, δεν δίστασε να βάλει το δάκτυλο στο μέλι;
- Φταίνε οι ''άλλοι'' που επιλέξαμε τον δρόμο του εύκολου κέρδους, της αρπαχτής, της μίζας;
- Φταίνε οι ''άλλοι'' που ποτέ δεν κοιτάξαμε το μέλλον, που ποτέ δεν είδαμε πέρα απο την μύτη μας;
- Φταίνε οι ''άλλοι'' που παρασυρόμασταν πάντα απο μεγαλοστομίες κενές περιεχομένου και μεγάλα οράματα;
Και εμείς επιλέγουμε να το ακούσουμε γιατί είναι βολικό, εύκολο, μας απαλλάσει απο δυσάρεστες σκέψεις για την δική μας συμπεριφορά ως ενεργών πολιτών.
Και μένει μια επιλογή.
'Η να κλείσουμε τα αυτιά μας στο παραμύθι, απαλλασόμενοι απο το σύνδρομο της μιζέριας και της γκρίνιας και να κοιτάξουμε κατάματα με αισιοδοξία το μέλλον γεμάτοι με πίστη για τις δυνατότητές μας, ή να συνεχίσουμε να νανουριζόμαστε απο παραμυθάδες που το μόνο που θέλουν είναι να μην αλλάξει τίποτα, να παραμείνουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν.
Για όσους επιλέξουν το πρώτο.. vengeremos!!
Για όσους το δεύτερο...sweet dreams....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου